Προκειμένου να αντισταθμίσει τη φθορά στις σχέσεις του με τη Τουρκία, το Ισραήλ στρέφεται όλο και πιο πολύ προς την Ελλάδα. Πρόσφατα μάλιστα πραγματοποιήθηκε κοινή αεροπορική άσκηση στον ελληνικό εναέριο χώρο, ενώ οι δύο χώρες συνήψαν σημαντική συμφωνία σε θέματα πολιτικής αεροπορίας.
Ακολουθεί συνέντευξη του Efraim Inbar, καθηγητού πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan, και διευθυντού του Κέντρου Στρατηγικών Σπουδών Begin-Sadat, όπου εξηγεί τις νέες στενές σχέσεις των δυο κρατών.
Ερ.- Ποια είναι ιστορικά η στρατιωτική και πολιτική σχέση μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας;
E.I.- Πρόκειται για νέο φαινόμενο. Η Ελλάδα ήταν ένα από τα λιγότερο φιλικά προς το Ισραήλ κράτη της ΕΕ, εξαιτίας των παραδοσιακά καλών σχέσεων που έχει με τον αραβικό κόσμο, και την επιθυμία της να υποστηριχτεί στο ζήτημα της Κύπρου. Επιπλέον, οι αριστερίστικες τάσεις και ο πρόσφατος αντί-αμερικανισμός της εσωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, σε συνδυασμό με τα εκκλησιαστικά της συμφέροντα στους Αγίους Τόπους, έχουν συντελέσει στις άσχημες αυτές σχέσεις.
Μόλις το 1990 δημιουργήθηκαν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, ενώ η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, απέτρεπαν τη δημιουργία διμερών σχέσεων.
Ερ.- Τι είναι αυτό που ωθεί τις νέες στρατιωτικές σχέσεις;
Ε.Ι.- Το Ισραήλ ενδιαφέρεται γενικότερα για καλή συνεργασία με τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου. Και καθώς οι σχέσεις του με τη Τουρκία φθάρθηκαν εξαιτίας της αλλαγής πολιτικής εκ μέρους της Άγκυρας, το Ισραήλ προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ελλάδα και τη Κύπρο. Το Ισραήλ χρειάζεται εναέριο χώρο, μιας και ο δικός του είναι εξαιρετικά μικρός ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αποτελεσματικές ασκήσεις. Επιπλέον, το ναυτικό του έχει αρχίσει τελευταία να αναπτύσσει δυνατότητες προβολής ισχύος, και χρειάζεται πεδία δοκιμών πέρα από την ακτογραμμή του Ισραήλ. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα ανησυχεί για την αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, πολύ περισσότερο από ότι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ο ρόλος της Τουρκίας, που συνεχώς διευρύνεται στις πρώην οθωμανικές και νυν ανεξάρτητες περιοχές των Βαλκανίων, έχει φέρει την Αθήνα και την Ιερουσαλήμ πολύ πιο κοντά. Τέλος, η Ελλάδα μοιράζεται τις ανησυχίες του Ισραήλ σε σχέση με τη δυνατότητα του Ιράν να ασκήσει επιρροή από τον Λίβανο προς τα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
Ερ.- Μήπως η νέα αεροπορική συνεργασία αποτελεί και προπομπό μιας ευρύτερης πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας;
Ε.Ι.- Αυτό είναι μια πιθανότητα. Το Ισραήλ μπορεί να χρησιμεύσει στην Ελλάδα ως προμηθευτής οπλικής, και γενικά στρατιωτικής τεχνολογίας, με αντάλλαγμα τη διάθεση πεδίων ασκήσεων από πλευράς Ελλάδας, ενώ η Ελλάδα μπορεί να παράσχει και μια καλύτερη πρόσβαση του Ισραήλ προς την ΕΕ. Ένα άλλο κοινό στρατηγικό συμφέρον είναι και η συνεργασία στην επιτήρηση τρομοκρατικών και γενικά παράνομων δραστηριοτήτων στην ανατολική Μεσόγειο.
Παρόλα αυτά, η δυνατότητα της Ελλάδας να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο ως στρατηγικός εταίρος του Ισραήλ, είναι περιορισμένη. Πρόκειται για ένα μικρό κράτος, που δεσμεύεται τόσο από τη συμμετοχή του στην ΕΕ, όσο και από τις εσωτερικές αντί-ισραηλινές του δυνάμεις.
ΠΗΓΗ:S.A.- World Politics Review
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου