Στόχος η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με μέσο υλοποίησής της τη συρρίκνωση των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα κατά 25%. Προβληματισμός όμως στο Yπουργείο Εργασίας για την απροθυμία που εμφανίζεται από την πλευρά των επιχειρηματιών σχετικά με την υπογραφή συμβάσεων «ειδικών συνθηκών».
Διαπιστώνεται ότι μετά την περίπτωση της ΝΕΟΓΑΛ υπάρχει σαφής διστακτικότητα στην υιοθέτηση του θεσμού των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας. Υπό την πίεση της τρόικας, εάν η σημερινή κατάσταση δεν μεταβληθεί, τον Ιούνιο η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη θα πρέπει να προχωρήσει σε νέες παρεμβάσεις στα εργασιακά, όπου η κατάργηση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων θα είναι μονόδρομος».
Με τα παραπάνω δεδομένα η πολιτική ηγεσία του Yπουργείου Εργασίας αναζητεί τρόπους, προκειμένου να καταστήσει πρόσφορες τις συνθήκες, ώστε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα να προχωρήσουν στη σύναψη ειδικών συμβάσεων για τη διασφάλιση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας, αλλά και της εξασφάλισης νέας περιόδου χάριτος για την καθιέρωση μεγαλύτερης ευελιξίας στην αγορά εργασίας έως τον Σεπτέμβριο.
Aλλωστε κατά τη διάρκεια της τελευταίας επίσκεψής τους οι ελεγκτές και οι πολιτικοί ιθύνοντες στις Βρυξέλλες εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, καθώς θεωρούν ότι το υπάρχον πλαίσιο για τα εργασιακά παραμένει ανεπαρκές και ότι ο περίφημος νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις αυτοαναιρείται με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζεται στην πράξη. Κάτι που έως τώρα επιβεβαιώνεται.
Συγκεκριμένα η τρόικα διατύπωσε τις ενστάσεις της σχετικά με τις εξουσίες που εξακολουθεί να διατηρεί η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη σχετικά με την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, αλλά και τις ασφαλιστικές δικλίδες που καθιστούν ανεφάρμοστες τόσο τις επιχειρησιακές συμβάσεις «ειδικών συνθηκών» όσο και τη σύναψη ατομικών συμβάσεων από τους εργοδότες.
Οι επί τω χείρω αλλαγές που θα προωθηθούν. Στόχος, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με μέσο υλοποίησής της τη συρρίκνωση των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα κατά 25%.
Eτσι ακριβώς επειδή είναι προβληματική η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (αφού θα αντιμετωπίσουν τεράστιο πρόβλημα τα ασφαλιστικά ταμεία που θα απολέσουν έτσι περί τα 2 δισ. ευρώ ετησίως) η απόφαση είναι να υπάρξει εκ πλαγίου μείωση αμοιβών η οποία θα επιτευχθεί με:
- Ελαστικό ωράριο (ώστε να μειωθεί σε σημείο εξαΰλωσης το κόστος των υπερωριών). Στην πράξη αυτό σημαίνει κατάργηση των όποιων περιορισμών έχουν τεθεί στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ώστε να μπορεί οποιαδήποτε επιχείρηση το θελήσει να κάνει χρήση του μέτρου και μάλιστα σε ετήσια βάση και χωρίς να υφίσταται συναίνεση των συνδικάτων. Eτσι οι εργαζόμενοι θα εργάζονται 10 ή 12 ώρες ημερησίως όποτε το θελήσει ο εργοδότης και όταν θα υπάρχει ύφεση της παραγωγής θα εργάζονται λιγότερες ώρες.
- Κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων με παράλληλη ενίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μεταβατικό στάδιο ώστε να μειωθούν οι αμοιβές μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων με επιχειρησιακά σωματεία.
- Ενίσχυση των ατομικών συμβάσεων εργασίας με παράλληλη πρόβλεψη να μπορούν σε αυτές να συμφωνούνται αμοιβές κάτω από τις αμοιβές που ορίζουν οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Eτσι, ως φαίνεται, η μόνη συλλογική σύμβαση εργασίας που θα παραμείνει ενεργή είναι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (που υπογράφεται από τις ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και τον ΣΕΒ) και εκφράζει τις κατώτατες αμοιβές που μπορεί να λάβει ο Eλληνας εργαζόμενος.
Πρόβλημα η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Επί της ουσίας οι ελεγκτές δεν θεωρούν ότι ονομαστικά τα κατώτατα ημερομίσθια και ο κατώτατος μισθός που καθορίζει η γενική συλλογική σύμβαση δημιουργούν πρόβλημα ανταγωνιστικότητας στην ελληνική οικονομία (λόγω της διαφοράς από τον κοινοτικό μέσο όρο), ωστόσο θεωρούν πως το σύνολο του συστήματος εθνικών συλλογικών διαπραγματεύσεων ευθύνεται για τη γενική άνοδο του κόστους εργασίας κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας γι’Α αυτό και σύμφωνα με την τρόικα πρέπει να τροποποιηθεί.
Η τρόικα, συνεπώς και όπως αναφέρουν πηγές αρμόδιες για την παρακολούθηση του μνημονίου, ζητά τη φιλελευθεροποίηση της διαδικασίας σύναψης ατομικών συμβάσεων, χωρίς περιορισμούς από τους εργοδότες που επιθυμούν. Ακόμα και τηρώντας σε γενικές γραμμές τα κατώτατα όρια της γενικής συλλογικής σύμβασης ο εργοδότης θα πρέπει να έχει την ελευθερία καθορισμού ημερών, ωρών και μορφής απασχόλησης, να επιτρέπει ή να επιβάλλει την τηλε-εργασία και να μην τελεί ο ίδιος όμηρος χρονοβόρων διαδικασιών.
Μάλιστα, έντονη ήταν η αντίδραση των εκπροσώπων της τρόικας στο γεγονός ότι όχι μόνο δεν καταργήθηκε το δικαίωμα της υπουργού Εργασίας για την επέκταση εφαρμογής των συμβάσεων, αλλά ότι επιπλέον δόθηκε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας το δικαίωμα να γνωμοδοτεί για την αναγκαιότητα ή μη της σύναψης των επιχειρησιακών. Αυτό, όπως επισήμαναν, έχει ως αποτέλεσμα τη δυσφήμηση των επιχειρηματιών που επιθυμούν να μειώσουν τους μισθούς τους εργαζομένων και τελικά την απώλεια της δυνατότητας να συνάψουν ειδική σύμβαση εργασίας. Παράλληλα, τόνισαν ότι είναι απαραίτητο να μειωθεί η γραφειοκρατία και να συντμηθεί ο χρόνος σύστασης επιχειρησιακών σωματείων.
http://www.fimes.gr/2011/03/meiosi-idiotikos-tomeas/#ixzz1FosNrKa2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου