Τα «προφητικά όνειρα» του Akira Kurosawa για το ατύχημα στην Fukushima

Τελικά στο ερώτημα ποιος αντιγράφει η ζωή την τέχνη ή η τέχνη τη ζωή μάλλον θα συνεχίσει να αιωρείται έστω και αν είναι καθαρά φιλολογικού ενδιαφέροντος. Η πρόσφατη τραγωδία στην Ιαπωνία με το σεισμό των 9 Ρίχτερ αλλά πολύ περισσότερο το πυρηνικό ατύχημα της Fukushima φαίνεται πως είχε προφητικά προβλέψει ο διάσημος Ιάπωνας σκηνοθέτης Akira Kurosawa στην ταινία του Όνειρα.

Η συγκεκριμένη ταινία απαρτιζόταν από 10 ιστορίες οι οποίες όπως είχε πει ο ίδιος ο σκηνοθέτης αποτελούσαν όνειρα που είχε δει και φρόντισε να τα περάσει στη μεγάλη οθόνη κάτω από τη σκηνοθετική ματιά του.

Η μια από τις δέκα αυτές ταινίες, που συνέθεταν τον όλο κινηματογραφικό του δεκάλογο ονομαζόταν το βουνό Fuji στα κόκκινα (Mount Fuji in Red) και η υπόθεση αφορούσε ένα υποθετικό πυρηνικό ατύχημα σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο με έξι αντιδραστήρες (το εργοστάσιο Fukushima Daiini διαθέτει τέσσερις αντιδραστήρες αλλά το έτερο εργοστάσιο Fukushima Daiichi διαθέτει έξι) αρχίζει η διαδικασία της τήξης βάφοντας τον ουρανό κόκκινο στέλνοντας εκατομμύρια ιαπώνων να αναζητήσουν καταφύγιο στις ακτές.

Τρεις ενήλικες και δύο παιδιά είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας οι όποίοι μένουν πίσω για να διαπιστώσουν σύντομα πως πρόκειται να πεθάνουν έτσι και αλλιώς. Στην ταινία υπάρχουν αρκετοί αποκαλυπτικοί διάλογοι που παραπέμπουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ιαπωνία. Όπως όταν ο ένας εκ των πρωταγωνιστών αναλύει τις επιπλοκές στην ανθρώπινη υγεία που έχουν τα διάφορα ραδιενεργά υλικά που έχουν διαφύγει στην ατμόσφαιρα, ή όταν αναφέρεται πως κανείς δεν έχει που να πάει καθώς η Ιαπωνία είναι μικρή. Χαρακτηριστικός είναι ο μονόλογος της πρωταγωνίστριας (στο 5:40) η οποία αναφέρει πως «μας είχαν πει πως τα πυρηνικά εργοστάσια είναι ασφαλή...».

Η ταινία γυρίστηκε το 1990 και μεταξύ άλλων προβλήθηκε στο μη διαγωνιστικό μέρος του φεστιβάλ των Κανών, την ίδια χρονιά. Αν και δεν πρόκειται για μια ταινία που να θυμίζει σε τίποτα τις σύγχρονες ταινίες του Hollywood από άποψη ειδικών εφέ –τα οποία χαρακτηρίζονται μάλλον ως απλοϊκά, αλλά δεν είναι αυτή η σημασία της ταινίας. Αυτό που έχει σημασία είναι να βλέπει κανείς σκηνές από το τραγικό παρών σε μια ταινία του 1990, όχι από κάποιο αμερικανό σκηνοθέτη αλλά από ένα Ιάπωνα για κάτι που διαδραματίστηκε στην ίδια του τη χώρα. 


http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=18482&Itemid=170