Μέγα θέμα στη NASA - τους εκτόξευσαν στον θάνατο!

Το ημερολόγιο έγραφε 16 Ιανουαρίου 2003, όταν το επταμελές πλήρωμα του «μπαρουτοκαπνισμένου» διαστημικού λεωφορείου «Columbia» άκουγε την πειθαρχημένη φωνή του υπευθύνου του κέντρου ελέγχου της αποστολής να μετρά αντίστροφα -10, 9, 8, 7...- μέχρι το μηδέν, δίνοντας το σήμα της εκτόξευσης. Το σήμα, και για την εκκίνηση της 28ης αποστολής του «Columbia» στο Διάστημα. Ομως τις επόμενες στιγμές «κάτι πήγε στραβά». Ενα τεχνικό λάθος έμελλε 15 ημέρες, 22 ώρες και 20 λεπτά μετά, την 1η Φεβρουαρίου 2003, να οδηγήσει στην καταστροφή το διαστημικό λεωφορείο και στον θάνατο το πλήρωμα, κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα της Γης.

Σήμερα, μια δεκαετία μετά το τραγικό δυστύχημα του «Columbia», αποκαλύπτεται ότι η NASA γνώριζε ότι το διαστημόπλοιο θα καταστρεφόταν, ωστόσο οι αξιωματούχοι της επέλεξαν να μην πουν τίποτε στο επταμελές πλήρωμά του! Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, αιτία της διάλυσης του διαστημοπλοίου «ήταν η αποκόλληση κατά την εκτόξευσή του, ενός κομματιού από το μονωτικό υλικό του σκάφους, το οποίο προσέκρουσε στο αριστερό φτερό, προκαλώντας του ρήγμα -ένα ρήγμα από όπου εισήλθαν τελικά τα υπέρθερμα αέρια στο εσωτερικό του φτερού, με αποτέλεσμα τη διάλυση του “Columbia”». Ομως η NASA γνώριζε για τη ζημιά αυτή, όπως φέρεται να γνώριζε εκ των προτέρων και το πώς η τρύπα που έγινε στο φτερό δεν θα επέτρεπε στο «Columbia» να επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη. Χρόνος για άλλη -οποιουδήποτε τύπου- λύση δεν υπήρχε. Το δίλημμα, λοιπόν, ήταν το εξής. Επρεπε να μάθουν την αλήθεια τα μέλη της αποστολής STS-107 που επέβαιναν στο «Columbia» ή θα ήταν καλύτερο να αφεθούν, όπως αφέθηκαν τελικά, στην άγνοιά τους;
«Επειτα από μια συνάντηση με την ομάδα διαχείρισης της αποστολής, ενημερώθηκα ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι...
για τη βλάβη που εμφάνιζε το λεωφορείο στο σύστημα θερμικής προστασίας. Αφού είχε καταστραφεί οριστικά, ήταν καλύτερο να μη γνωρίζουν τίποτα» έγραψε το στέλεχος της NASA Γουέιν Χέιλ, υπεύθυνος για τον έλεγχο της αποστολής, στο ιστολόγιό του, προσθέτοντας: «Θεώρησα ότι ήταν προτιμότερο να μην ξέρουν. Δεν θα ήταν καλύτερο να έχουν μια επιτυχημένη πτήση και να πεθάνουν απρόσμενα κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα από το να γνωρίζουν ότι δεν είχαν να ελπίζουν σε τίποτα;»


(Δημοκρατία)

http://online-pressblog.blogspot.gr/2013/02/nasa.html