Συγκεντρώνεται σταδιακά η δύναμη κρούσης του αμερικανικού Ναυτικού στην θαλάσσια περιοχή πλησίον του Ιράν με την αποστολή στην περιοχή δύο ακόμα αεροπλανοφόρων εκτός του USS John C. Stennis (CVN-94) που ήδη βρίσκεται στην περιοχή και των πλοίων που συγκροτούν τις ομάδες κρούσης αυτών. Πρόκειται για το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson (CVN-70) και το USS Abraham Linkoln (CVN-72) μαζί με τα πλοία που τα ............συνοδεύουν κλάσης Ticoderoga, Arleigh Burke και O.H. Perry.
Τα πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα USS Carl Vinson (CVN-70), USS Abraham Lincoln (CVN-72), USS John C. Stennis (CVN-94) ανήκουν στην κλάση Nimitz και αποτελούν τα πιο ισχυρά πλοία του αμερικανικού Ναυτικού. Η ναυπήγηση του πρώτου πλοίου της κλάσης Nimitz ξεκίνησε το 1968 με το πλοίο να παραδίνεται στο αμερικανικό Ναυτικό το 1975. Το εκτόπισμα των πλοίων της κλάσης είναι 100.000 τόνους το μήκος τους 332,8 μέτρα, το πλάτος τους φτάνει τα 76,8 μέτρα, και το βύθισμα τους τα 12,5 μέτρα. Το προωστικό σκεύος του πλοίου αποτελείται από δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες Westinghouse A4W, τέσσερις ατμοστρόβιλους οι οποίοι δίνουν κίνηση σε τέσσερις προπέλες. Η απόδοση του συγκροτήματος είναι 260.000 ίππους (194 MW) η δε μέγιστη ταχύτητα του πλοίου φτάνει τους 30+ κόμβους.
Χάρις στους πυρηνικούς αντιδραστήρες τα πλοία της κλάσης Nimitz μπορούν να επιχειρούν για 20-25 χρόνια ενώ το 6062 ατόμων πλήρωμα του διαθέτει όλες τις ανέσεις και της υποδομές για να μπορεί να επιχειρεί σε κάθε σημείο του πλανήτη χωρίς περιορισμούς. Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμό της κλάσης αποτελείται από τα ραντάρ έρευνας AN/SPS-48E 3D και AN/SPS-49 (V)5 2D, το ραντάρ πρόσκτησης AN/SPQ-9B, τα ραντάρ ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας AN/SPN-46 και AN/SPN43C, το ραντάρ προσγείωσης AN/SPN-41. Επιπλέον τα πλοία της κλάσης Nimitz διαθέτουν σύστημα αντιμέτρων SLQ-32A(V)4, και σύστημα αντιμέτρων τορπιλών SLQ-25A Nixie. Ο εξοπλισμός των πλοίων αποτελείται από 2 εκτοξευτές Mk 57 Mod3 Sea Sparrow, 2 εκτοξευτές RIM-116 RAM, και 3 Phalanx CIWS.
Το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson (CVN-70), είναι το τρίτο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1982. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 1 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του San Diego στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 17η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 17) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-22 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-81 μεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-113 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-25 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VAQ-134 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-125 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HS-15 με SH-60F και HH-60H.
Το αεροπλανοφόρο USS Abraham Lincoln (CVN-72) είναι το πέμπτο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1989. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 9 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του Everett στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 2η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 2) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-2 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-137 με αεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-34 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-151 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VAQ-131 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-116 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HSC-12 με MH-60F και HSM-77 με MH-60R.
Το αεροπλανοφόρο USS John C. Stennis (CVN-74) είναι το έβδομο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1995. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 3 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του Kitsap στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 9η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 9) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-14 με αεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-41 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-97 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-192 F/A-18C Hornet, η VAQ-133 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-112 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HSC-8 με MH-60S και HSM-71 με MH-60R.
Τακυριότερα σκάφη τα οποία αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις επιθέσεις προέρχονται από τις κλάσεις Ticonderoga και Arleigh Burke
Κλάση Ticonderoga
Τα σκάφη κλάσης Ticonderoga είναι καταδρομικά κατευθυνόμενων βλημάτων (CG) φέροντας κύρια οπλικό φορτίο, για προσβολές στόχων εδάφους στρατηγικού βάθους και σκαφών επιφανείας και εναέριων στόχων ως δευτερεύουσα αποστολή. Τα σκάφη της κλάσης έχουν μήκος 173 μ. μέγιστο πλάτος 16,8 μ. βύθισμα 10,2 μ. και μέγιστο εκτόπισμα 9.800 τόνους. Χρησιμοποιούν ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών ηλεκτρονικής διάταξης φάσης SPY-1/A, ραντάρ έρευνας αέρος SPS-49, σύστημα ελέγχου πυρός ΑΝ/ SPG-62 και ραντάρ έρευνας επιφανείας SPS-73.
Τα 27 σκάφη που ναυπηγήθηκαν στο σύνολό τους μεταξύ των ετών 1980 και 1994, και σήμερα σε υπηρεσία βρίσκονται 22 σκάφη (CG-52/73). Για την πρόωσή τους χρησιμοποιούν 4 αεριοστρόβιλους LM 2500 που δίνουν στο σκάφος μέγιστη ταχύτητα 32,5 κόμβων.
Έχουν πλήρωμα 340 άτομα. Ο οπλισμός των σκαφών της σειράς cruiser mark 41, είναι εντυπωσιακός. Βασικός εξοπλισμός τους είναι δύο πολλαπλοί εκτοξευτές των 61 θέσεων, Mk-41 οι οποίοι μπορούν να δεχθούν σε διάφορες διαμορφώσεις βλήματα BGM-109 Tomahawk –και τα οποία αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε περίπτωση επίθεσης στο Ιράν- όλη τη σειρά των αντιαεροπορικών βλημάτων SM-2 (SM-2MR, SM-2ER, SM-3), όπως και βλήματα ESSM επίσης κατά αεροσκαφών. Επιπρόσθετα το σκάφος διαθέτει και δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων κατά στόχων επιφανείας RGM-84 Harpoon.
Κλάση Arleigh Burke
Τα σκάφη Arleigh Burke κατηγοριοποιούνται από το αμερικανικό Ναυτικό ως αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων (DDG). Βασικός αισθητήρας των σκαφών της κλάσης είναι το ραντάρ ηλεκτρονικής διάταξης φάσης του συστήματος AEGIS SPY-1D. Τα σκάφη της συγκεκριμένης κλάσης έχουν ναυπηγηθεί σε τέσσερις διαδοχικές σειρές τις Flight I, II, ΙΙΑ και ΙΙΙ. Σε ότι αφορά την τελευταία, τα σκάφη έχουν μήκος 155 μέτρων, πλάτος 20 μ., βύθισμα 9,3 μ. και μέγιστο εκτόπισμα 9.800 τόνων. Όπως και στα σκάφη Ticonderoga έτσι και στα Arleigh Burke η πρόωση επιτυγχάνεται από τέσσερις αεριοστρόβιλους LM-2500 που δίνουν μέγιστη ταχύτητα στο σκάφος 30 κόμβων.
Εκτός από το σύστημα AEGIS το οποίο ελέγχει τόσο στόχους επιφανείας όσο και εναέριους τα Arleigh Burke διαθέτουν και τα ραντάρ έρευνας επιφανείας AN/SPS-67(V)2 και AN/SPS-73(V)12, το σόναρ AN/SQS-53C, το συρόμενο σόναρ AN/SQR-19 Tactical ενώ για την ηλεκτρονική του προστασία διαθέτει το ολοκληρωμένο σύστημα AN/SLQ-32.
Σε ότι αφορά τον οπλισμό του σκάφους, αυτός στηρίζεται σε ένα πολλαπλό εκτοξευτή των 96 θέσεων Mk 41, με δυνατότητα να φέρει μια ποικιλία βλημάτων τα κυριότερα εκ των οποίων είναι τα BGM-109 Tomahawk, RGM-84 Harpoon –όχι όμως για τα σκάφη της σειράς Flight IIA, αντιβαλλιστικά βλήματα RIM-161 Standard, αντιαεροπορικά RIM-162 ESSM, SM-2ER, ένα πυροβόλο των 127 χλστ. και δύο αντιπυραυλικά συστήματα Phalanx.
http://ksipnistere.blogspot.com/2012/01/3-battle-groups-210-900-tomahawk.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου