«Κι όμως, είναι αλήθεια! Τούρκοι εμπρηστές έρχονταν τα καλοκαίρια στη χώρα μας και πυρπολούσαν τα ελληνικά δάση». Η αποκάλυψη του πρώην στελέχους της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Νίκου Πελεκάση στην «Espresso της Κυριακής» επιβεβαιώνει στο έπακρον τις πρόσφατες δηλώσεις του Μεσούτ Γιλμάζ, που έπεσαν σαν βόμβα στη διεθνή κοινότητα προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.Ο πρώην πράκτορας της ΕΥΠ για πρώτη φορά λύνει τη σιωπή του και μας εκμυστηρεύεται τις εμπειρίες του από τον μυστικό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Δεν διστάζει ακόμα να μας αποκαλύψει και τη σωτήρια επέμβαση της υπηρεσίας του, η οποία την τελευταία στιγμή χάλασε τα σχέδια των Τούρκων που είχαν σκοπό να ανατινάξουν τον μεγαλύτερο υδάτινο αποταμιευτήρα της χώρας!
Ο άνθρωπος που κατά τη διάρκεια της θητείας του στην ΕΥΠ μαζί με τους συναδέλφους του έδιναν κάθε καλοκαίρι τη δική τους μάχη προκειμένου να προλάβουν τις δεκάδες πυρκαγιές που έβαζαν υποκεινούμενοι εμπρηστές και κατάκαιγαν τη χώρα, με όσα μας δηλώνει, επιβεβαιώνει τα λεγόμενα του Μεσούτ Γιλμάζ περί εμπρησμών των ελληνικών δασών από Τούρκους μυστικούς πράκτορες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90.
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά σχολίασε ο Νίκος Πελεκάσης, οι δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού και νυν καθηγητή πανεπιστημίου στην Τουρκία «δεν δείχνουν κρίση συνειδήσεως ή μεταμέλειας από τον πολιτικό άντρα, αλλά όλο αυτό κρύβει κάτι που θα φανερωθεί σύντομα».
ΤΟ «ΚΥΝΗΓΙ»
Ο Νίκος Πελεκάσης μαζί με τους ανθρώπους που αποτελούσαν το Τμήμα Προστασίας Δημόσιας Ασφάλειας συνέλεγαν κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών πληροφορίες για προγραμματισμένους εμπρησμούς στα ελληνικά δάση. Ο πρώην πράκτορας της ΕΥΠ αποκαλύπτει ότι το «κυνήγι» των Τούρκων εμπρηστών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’990 ήταν συνεχές και επικίνδυνο.
Οπως εξηγεί στην «Espresso της Κυριακής», «όλον τον χρόνο εξετάζαμε προσεκτικά και διασταυρώναμε τις πληροφορίες που “φωτογράφιζαν” Τούρκους πράκτορες αλλά και απλούς πολίτες που σχεδίαζαν εμπρησμούς για τους καλοκαιρινούς μήνες. Συνήθως, έφταναν στη χώρα μας το φθινόπωρο, Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, με πλαστά χαρτιά ή και χωρίς καθόλου χαρτιά. Η υπηρεσία διακριτικά και με πλήρη μυστικότητα παρακολουθούσε με τα μέσα που διαθέτει όλες τις κινήσεις τους και εμείς επεμβαίναμε την κατάλληλη στιγμή».
Από τη στιγμή που έφταναν στην Ελλάδα, ο πρώτος στόχος τους ήταν να εξοικειωθούν με την ελληνική πραγματικότητα και να μάθουν τα κατατόπια. «Πρώτο μέλημά τους», μας λέει ο κ. Πελεκάσης, «ήταν να συναντήσουν τον συνδετικό κρίκο εδώ, που ήταν συνήθως κάποιος Τούρκος πράκτορας. Αφού μάθαιναν μερικές ελληνικές λέξεις και κάποιες στάνταρ φράσεις, σχεδίαζαν και αποφάσιζαν ποιο θα ήταν το σημείο που θα έβαζαν τη φωτιά. Συνήθως, επέλεγαν παρθένα δάση ή μεγάλες εκτάσεις σε κοντινή απόσταση από την Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις».
Του ζητάμε να μας εξηγήσει με ποιο τρόπο οργάνωναν των εμπρησμό και τι μέσα χρησιμοποιούσαν.
«Οταν μετά από έρευνα που έκαναν κατέληγαν τελικά σε ποια περιοχή θα βάλουν τη φωτιά, δύο μέρες πριν από τον εμπρησμό πήγαιναν επί τόπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνοντας αναγνωριστικές βόλτες είτε με αυτοκίνητο είτε πεζή. Στη συνέχεια, πάντα βραδινές ώρες, τοποθετούσαν στα σωστά σημεία τους εμπρηστικούς μηχανισμούς. Ολοι οι μηχανισμοί είχαν ρολόι προγραμματισμένο να πυροδοτήσει την πυρίτιδα είτε έπειτα από δώδεκα ώρες είτε έπειτα από επτά μέρες».
100% ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Πώς όμως ένιωθαν οι ίδιοι οι πράκτορες παρακολουθώντας τους Τούρκους πράκτορες να σχεδιάζουν την καταστροφή των ελληνικών δασών; «Είναι πραγματικά εξοργιστικό να ξέρεις αλλά και να βλέπεις Τούρκους να ετοιμάζονται να βάλουν φωτιά με στόχο να καταστρέψουν τη χλωρίδα και την πανίδα, γνωρίζοντας φυσικά ότι κάτι τέτοιο θα βάλει σε κίνδυνο και ανθρώπινες ζωές. Την επίμαχη δεκαετία του ’90, κάθε καλοκαίρι έπρεπε να αποτρέψουμε τουλάχιστον τρία τέτοια περιστατικά. Ευτυχώς, είχαμε 100% επιτυχία, αλλά κάποιες φορές για λόγους στρατηγικής δεν επεμβαίναμε και μπορεί τελικά η φωτιά να ξεσπούσε, χωρίς όμως να πάρει διαστάσεις και να γίνει καταστροφική».
Το παράπονο πάντως του Νίκου Πελεκάση ύστερα από τόσα χρόνια είναι πως κανένας δεν έχει τιμωρηθεί, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ομολογίες Τούρκων δραστών. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «πριν από μερικά χρόνια, ένας Τούρκος πράκτορας συνελήφθη για εμπορία ναρκωτικών στη χώρα μας. Οταν επέστρεψε στην Τουρκία, δήλωσε στις αρμόδιες αρχές το αμίμητο: “Οταν έβαζα φωτιές, ήμουν καλός και τώρα εσείς θέλετε να με δικάσετε;”»...
1987: Το μεγάλο σαμποτάζ στην ύδρευση
Υστερα από την πολύχρονη δράση του σε μία από τις πιο νευραλγικές κρατικές υπηρεσίες της χώρας, ο Νίκος Πελεκάσης θυμάται την πιο έντονη εμπειρία που έζησε:
«Δεν ήταν εμπρησμός σε κάποια δασική περιοχή. Εκείνη τη φορά, το σχέδιο των Τούρκων προέβλεπε τη δολιοφθορά του μεγαλύτερου αποταμιευτήρα υδάτων της χώρας. Ηταν το καλοκαίρι του 1987, όταν οι πληροφορίες μας βγήκαν για άλλη μία φορά πραγματικές. Επρόκειτο για ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο που προέβλεπε μεγάλη ζημιά στα τοιχώματα του αποταμιευτήρα, προκειμένου να χαθούν εκατομμύρια λίτρα νερού. Τότε έζησα μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας μου, που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. Φοβερή αγωνία και άγχος... Ευτυχώς, όλα πήγαν κατ’ ευχήν».
ΜΑΝΟΣ ΠΙΤΣΙΔΙΑΝΑΚΗΣ
Φωτ.: ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΤΟΥΛΟΓΕΝΗΣ
espresso
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2012/01/blog-post_1643.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου