“Ο Κομμουνισμός είναι τυραννία”

Στις 3 Μαρτίου του 1965 έγιναν τα εγκαίνια της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ), την οποία ίδρυσε ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά τη διάλυση της ΟΝΕΚ (Οργάνωση Νέων Ενώσεως Κέντρου).

Τα εγκαίνια έγιναν στα επί των οδών Ακαδημίας και Ομήρου κεντρικά γραφεία της Οργάνωσης, ένα νεοκλασικό κτίριο της Αθήνας, το οποίο δυστυχώς και αυτό η εργολαβική βουλιμία ισοπέδωσε για να γίνει σήμερα το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Με την ευκαιρία των εγκαινίων ο πρωθυπουργός τότε Γεώργιος Παπανδρέου εκφώνησε βαρυσήμαντο πολιτικό λόγο, ως αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου και ιδρυτής της Νεολαίας.

Στο λόγο αυτό τόνιζε τα επιτεύγματα της τότε κυβέρνησης αλλά ουσιαστικά επρόκειτο για ένα πολιτικό μανιφέστο της κεντρώας ιδεολογίας. Αποσπάσματα εκείνης της ομιλίας παραθέτουμε παρακάτω..

« Δοκιμάζω μεγάλην χαράν διά την σημερινήν εκκίνησιν της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (χειροκροτήματα). Αλλά την στιγμήν, κατά την οποίαν πορευόμεθα προς το μέλλον, θέλω να ενθυμηθώ το παρελθόν, τον Ανένδοτον Αγώνα (χειροκροτήματα). Εις τον σκοτεινόν καιρόν του αστυνομικού κράτους η Νεότης, άτρομος, ανέλαβε την πρωτοπορείαν του αγώνος. Εδονήθη από τον παλμόν της Δημοκρατίας και εδόνησε τας ψυχάς των Ελλήνων, έως τας εσχατιάς της χώρας. Και υπήρξεν ο πρωτοπόρος της Νίκης. Της απονέμω σήμερον στέφανον δάφνης (χειροροτήματα). Με τον κοινόν αγώνα, τον Ανένδοτον, της Νεότητος και κατόπιν των απλών και ανωνύμων ανθρώπων του Λαού μας, εφθάσαμεν εις την Αρχην. Και είμεθα υπερήφανοι. Έχομεν το αίσθημα, ότι υπήρξαμεν άξιοι της εμπιστοσύνης του Λαού μας και των προσδοκιών της Νέοτητος. Όσα απηγγέλθημεν τα πραγματοποιούμεν ως Κυβέρνησις (χειροκροτήματα).

Είχομεν επαγγελθή την πραγματοποίησιν της αληθούς Δημοκρατίας, της πολιτικής και της κοινωνικής. Και την πραγματοποιούμεν. Η πρώτη μεγάλη προσφορά προς τον Λαόν μας ήτο η Ελευθερία (χειροκροτήματα). Εις τον καιρόν του αστυνομικού κράτους, όπως λέγει ο εθνικός ποιητής : «ήσαν όλα σιωπηλά, γιατί τάσκιαζεν η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Και τώρα είναι όλοι ελεύθεροι. Φίλοι και αντίπαλοι. Είναι ελεύθεροι και οι αντίπαλοι. Ελεύθεροι να μας υβρίζουν. Και είμεθα υπερήφανοι, όχι διά τας ύβρεις των, αλλά διά την ελευθερίαν των! (παρατεταμένα χειροκροτήματα). Γνωρίζω πόσον άπειρος είναι η χαρά των απλών ανθρώπων του λαού μας, κατ’ εξοχήν εις την ύπαιθρον, οι οποίοι ησθάνοντο την κατάθλιψιν του αστυνομικού κράτους. Σήμερον αισθάνονται ανθρωπίνην αξιοπρέπειαν. Είναι υπερήφανοι ως άνθρωποι και ως Έλληνες. Και είμαι βέβαιος, ότι από αυτήν την πηγήν, κατ’ εξοχήν, προέρχεται η πίστις, η εμπιστοσύνη και η αγάπη, με την οποίαν μας περιβάλλει ο αγροτικός κόσμος της χώρας (χειροκροτήματα). Τότε, ο χωροφύλαξ ήτο ο τύραννος. Σήμερον είναι ο νόμιμος τάξις. Σήμερον ισχύει ο αμοιβαίος σεβασμός. Και αυτός είναι ο νόμος της Δημοκρατίας. Επιθυμώ να επαναλάβω τον ορισμόν, απευθυνόμενος προς τα όργανα της τάξεως κα προς τον Ελληνικό λαόν : O αμοιβαίος σεβασμός είναι ο Κώδιξ της Δημοκρατίας. Ο πολίτης πρέπει να σέβεται τον νόμον εις το πρόσωπον του οργάνου της τάξεως. Και το όργανον της τάξεως πρέπει να σέβεται τον πολίτην, διά την ελευθερίαν και ασφάλειαν του οποίου υπάρχει. Ο νόμος του αμοιβαίου σεβασμού είναι ο σημερινός νόμος, ο οποίος ισχύει και αποτελεί την τιμήν και την δόξαν της Δημοκρατίας (χειροκροτήματα).

Αλλά πέραν της πολιτικής Δημοκρατίας, πέραν της Ελευθερίας, την οποίαν προσεφέραμεν και θα προσφέρωμεν παγίως εις το μέλλον, πέραν της καθιερώσεως της αρχής, ότι το φρόνημα είναι ελεύθερον και διώκεται μόνον η παράνομος πράξις, έχομεν θέσει εις εφαρμογήν επίσης και την αρχήν της κοινωνικής Δημοκρατίας. Προστατεύομεν τον μόχθον των εργαζομένων ανθρώπων του λαού μας. Αυτή υπήρξεν η επαγγελία μας. Και αυτή είναι σήμερον η πολιτική μας. Αγωνιζόμεθα να καταστή δικαιοτέρα η κατανομή του εθνικού εισοδήματος. Εις τον παλαιόν καιρόν οι πλούσιοι εγίνοντο πλουσιώτεροι και οι πτωχοί πτωχότεροι (παρατεταμένα χειροκροτήματα). Σήμερον οι απλοί άνθρωποι του Λαού μας, οι εργαζόμενοι, αισθανονται με πόσην τιμήν και με πόσην στοργήν προστατεύομεν τον ιερόν των ιδρώτα. Αγωνιζόμεθα να ικανοποιήσωμεν όλα τα δίκαια αιτήματα του λαού μας, την υγείαν, την στέγην, την εργασίαν και την παιδείαν, τα κοινωνικά δικαιώματα των συγχρόνων ανθρώπων (χειροκροτήματα).»

«Ημείς, η Ένωσις Κέντρου, η αληθής Δημοκρατία, δεν είμεθα άρνησις, είμεθα θέσις. Άρνησις είναι τα δύο άκρα. Αρνούνται την Δημοκρατίαν (χειροκροτήματα). Καθ’ όσον αφορά την δεξιάν, ειλικρινώς θα ηυχόμεθα, και θα ήτο προς το καλόν του τόπου, εάν υπήρχεν ένα κόμμα, έστω συντηρητικόν, έστω αντιδραστικόν, το οποίον όμως θα ετίμα και θα εσέβετο τους θεσμούς της Δημοκρατίας. Το δυστύχημα είναι, ότι έχει το όνομα του δημοκρατικού κόμματος και εις την πραγματικότητα είναι αρνητή των θεσμών της Δημοκρατίας (χειροκροτήματα). Κάτω από έναν κοινοβουλευτικόν μανδύαν είναι Φασισμός (χειροκροτήματα). Το εγνωρίζαμεν από την πράξιν, τώρα το επιβεβαιώνομεν και από τα κείμενα (χειροκροτήματα). Εν ονόματι του Έθνους καπηλεύεται και υπονομεύει την Δημοκρατίαν. Επικαλείται τον κομμουνισμόν, όχι από λόγους ιδεολογική πίστεως αλλά μόνον ως κομματικήν επιχείρησιν (χειροκροτήματα). Θέτω το ερώτημα και εις τους ιδίους : Εάν επρόκειτο μιαν ημέραν να εκλείψη ο κομμουνισμός, ποίος θα ήτο ο πλέον απαρηγόρητος, ο πλέον τεθλιμμένος συγγενής; Η δεξιά (χειροκροτήματα). Δεν θα είχε πλέον λόγον υπάρξεως. Και διά τούτο όχι μόνον δέεται διά την ζωήν του κομμουνισμού, αλλά καθ’ ημέραν τον εμφανίζει παντοδύναμον, διά να αντλήση εκείθεν λόγον υπάρξεως (χειροκροτήματα).

Έχομεν και την αριστεράν. Ονομάζεται δημοκρατικόν κόμμα και παραπλανά τον λαόν. Η αριστερά, ο Κομμουνισμός, δεν είναι Δημοκρατία, είναι Τυραννία. Καταργεί την Ελευθερίαν. Και αυτό είναι το υπέρτατον χρέος της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας εις τον ανοικτόν αγώνα : Να αποκαλύψη, ότι ο κομμουνισμός δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Δημοκρατικόν κόμμα, δεν έχει το δικαίωμα να παγιδεύη την Νεότητα, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιή, συμφώνως προς την συνταγήν των ηγετών του, τον Δούρειον Ίππον προς παραπλάνησιν της Ελληνικής Νεολαίας (χειροκροτήματα). Εάν θέλουν τίμιον αγώνα πρέπει να ακολουθήσουν την δικήν μας ευθύτητα. Λέγομεν υπερηφάνως, είμεθα η Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία, η ιδεολογική οργάνωσις της Ενώσεως Κέντρου. Ας είπουν και εκείνοι-τους προκαλούμε ανδρικώς και τιμίως. Ας είπουν : Είμεθα κομμουνισταί και όστις θέλει ας έλθη εις τας τάξεις μας. Αφού ισχυρίζονται ότι πιστεύουν εις τα ιδεώδη των, διατί δεν τα ομολογούν ενώπιον του λαού; (χειροκροτήματα). Δεν έχετε το δικαίωμα να χρησιμοποιήτε παγίδας προς παραπλάνησιν, δεν έχετε το δικαίωμα να ονομάζεσθε δημοκρατικόν κόμμα, « Γρηγόρης Λαμπράκης». Είναι παγίς, είναι παραπλάνησις. Δεν είναι το όνομα ενός θύματος, είναι η ιδεολογία σας, η οποία πρέπει να αποκαλυφθή ενώπιον του λαού. Και τότε, όσοι συνειδητώς θέλουν , ας προσέλθουν εις τας τάξεις σας (χειροκροτήματα). Ποίος σεβόμενος τα ιδεώδη του αρνείται να τα ονομάση; Αυτή είναι η εντροπή της Ελληνικής αριστεράς. Αποκρύπτει τα ιδεώδη, εις τα οποία ισχυρίζεται ότι πιστεύει.»

«Αυτή λοιπόν πρέπει να είναι η απάντησις της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας απέναντι του κομμουνισμού, απέναντι της Νεολαίας «Λαμπράκη». Πρώτον: Αποκαλύψατε το αληθές όνομα σας, τερματίσατε τας παγίδας και τας απάτας σας και είπατε ότι είσθε κομμουνισταί (χειροκροτήματα). Και κατόπιν, στρεφόμενοι προς τους Νέους , θα τους είπετε : Υπάρχει κανείς, ο οποίος πληροφορούμενος ότι η κίνησις είναι κομμουνισμός, ο οποίος περιέχει την τυραννίαν, την κατάλυσιν της ελευθερίας, υπάρχει Έλλην νέος, ο οποίος θα επέτρεπε εις τον εαυτόν του να στρατευθή προς κατάλυσιν της ελευθερίας εις την κοιτίδα της; (χειροκροτήματα). Αυτή είναι η μάχη την οποίαν θα δώσετε προς την Νεολαίαν «Γρηγόριος Λαμπράκης». Φράγμα εις την ανόσιον προσπάθειαν θα είσθε σεις, νέοι της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας. Αυτή είναι η μεγάλη αποστολή σας (χειροκροτήματα).

Έχετε την μεγάλην τιμήν ότι στρατεύεσθε από τα αληθή ιδεώδη, από την αληθή Δημοκρατίαν, την ελευθερία και την Κοινωνικήν Δικαιοσύνην. Με την υπερηφάνειαν ότι υπερασπίζετε τα αληθή ιδεώδη των ανθρώπων, θα αντιμετωπίσετε την βίαν της δεξιάς και την βίαν της αριστεράς. Θα αποκαλύψετε και τον κοινοβουλευτικόν μανδύαν του φασισμού και τον δημοκρατικόν μανδύαν του κομμουνισμού διά να νικήσετε εις τον ελεύθερον στίβον (χειροκροτήματα). Κοινοβουλευτικός είναι ο μανδύας της ΕΡΕ, δημοκρατικός είναι ο μανδύας της ΕΔΑ. Αλλά η ΕΡΕ κάτω από τον κοινοβουλευτικόν μανδύαν είναι φασισμός και η ΕΔΑ κάτω από τον δημοκρατικόν μανδύαν είναι κομμουνισμός. Και ημείς είμεθα η Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία (χειροκροτήματα). Κάτω από την τιμίαν, την ένδοξον σημαίαν μας,, πορεύεσθε προς τον Λαόν.

Νέοι, σας συνοδεύομεν με την εμπιστοσύνην και την αγάπην μας. Είμαι βέβαιος ότι όπως η Ένωσις Κέντρου εις τον εκλογικόν αγώνα ενίκησε τον Νοέμβριο και εθριάμβευσε τον Φεβρουάριον, σήμερον, μέχρις 6 μηνών, σας δίδω προθεσμίαν, θα έχετε την Νίκην. Και εις την πρώτην επέτειον θα εορτάσωμεν τον Θρίαμβον. Σας υπόσχομαι, ότι και εγώ και οι συνεργάται μου θα σας παράσχωμεν αμέριστον ηθικήν ενίσχυσιν (χειροκροτήματα). Και είμαι βέβαιος, ότι και ο νέος αυτός Ανένδοτος Αγών, τον οποίον σεις αναλαμβάνετε, θα φθάση εις θρίαμβον.

Με αυτήν την χαρμόσυνον προσδοκίαν, Νέοι της Ελλάδος, Νέοι της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας, σας ασπάζομαι και σας απευθύνω εγκάρδιον χαιρετισμόν (παρατεταμέναι ζητωκραυγαί και χειροκροτήματα).

http://www.statesmen.gr/23182/politiki/%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CE%B1_03-03-2011.html